سلام دوستان.. همه کامنت‏های مهربانانه‏تان را خواندم و با کلمه کلمه‏ی شما گریستم و به این همه آرزو و عشق غبطه خوردم.. 
مدینه بغض سنگینی دارد.. غم جانکاه علی بر تمام شهر سایه افکنده است.. دل شیعه اینجا قرار ندارد.. بی‏قراری دلم را که می‏بینم یاد بی‏قراری دل شماها می‏افتم و با سوزتان می‏سوزم.. دعایم کنید که دعای دل‏های سوخته بیشتر اثر می‏کند..

دیشب در روضة‏النبی درست کنار منبر.. همان جا که خودش فرمود بین خانه و منبر من باغی از بهشت است دست به دعا برداشتم تک‏تک‏تان را یاد کردم و  آرزوهایتان را آرزو کردم.. بوی بهشت را استشمام نکردید دیشب ساعت 11:30 ؟
فردا به انبوه سفید پوشان می‏پیوندیم و با هزاران لبیک‏گوی دیگر عزم حریم یار می‏کنیم.. اگر خدایتان راهمان بدهد آنجا هم هستید در کنارم..
خدای من! چطور می‏توان از مدینه دل کند؟ الان دارم می‏روم که دلم را به نمایندگی از دلتان به پنجره‏های بقیع گره بزنم.. بغضتان را دروووود